ถ้าถึงเวลา ก็ต้องกล้าพูดคำว่า...\"เราเลิกกัน\"
เพราะเราทุกคนต่างฝันถึงความรักที่รักกันอย่างไม่มีวันเลิกรา
โดยเฉพาะผู้หญิงที่ต่างก็ฝัน ความรักครั้งแรก กับ ความรักครั้งสุดท้าย เป็นความรักครั้งเดียวกัน
เราจึงมีความอดทนข้อนข้างสูง แม้ความสัมพันธ์จะเต็มไปด้วยปัญหา
ทะเลาะกันได้ไม่เว้นวัน 90% เขาคือฝ่ายผิด แต่เราต้องง้อเค้าตลอด
แม้ว่าเค้าจะนอกใจ เราก็จะมีเหตุผลให้ตัวเองทนได้เสมอ
เช่น ถึงเขาจะนอกใจก็ไม่เป็นไรหรอก ขอแค่เขาวางเราไว้อันดับหนึ่งก็พอแล้ว
หรือเขาเห็นแก่ตัวเกือบหมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการจ่ายค่าข้าว ค่ารถ ค่าตั๋วหนัง
เราก็จะมีข้ออ้างให้กับตัวเองเช่นกัน ว่าเขาก็เป็นแบบนี้แหละ แต่เขาก็ดีหลายๆอย่างๆนะ
ทั้งๆที่ถ้าถามใจตัวเองตรงๆว่า...อยากเลิกกับคนๆนี้ไหม....หัวใจก็ตอบว่า...อยากเลิก
แต่...คบกันมานานแล้วนะ ไม่อยากไปเริ่มกับใครใหม่แต่...เสียดายเวลาที่รักกันมา
แต่...ไม่อยากตอบคำถาม เมื่อใครๆถามว่าทำไมถึงเลิกกันแต่..ฯลฯ
รู้หรือเปล่าว่าการเป็นอย่างนี้ คือการตัดโอกาสที่ดีกว่าของตัวเอง
เราอาจจะเจอคนที่ดีกว่านี้ก็ได้ ถ้ายอมตัดสินใจใหม่อีกครั้งเลิก
เสียดายวันเวลาที่คบกันมา ก็ถ้ามันเป็นวันเวลาที่เราไม่มีความสุขเท่าไหร่แล้วเราสมควรเสียดายอย่างนั้นหรือ ???
ที่สำคัญ...ไม่ว่ากี่ครั้งที่เรามองไปข้างหน้า เราก็แน่ใจทุกครั้งว่าคนๆนี้ไม่สามารถที่จะทำให้ใจเราอุ่นพอแล้วเราจะปิดประตูขังตัวเองทำไม ???
แม้ว่าความอดทนเป็นสิ่งที่ดี แต่ความรักที่ถึงขนาดต้องใช้ความอดทนในการรักนั้น
มันดูไม่ใช่ความรัก
ก็เหมือนเวลาที่เราทำแก้วแตก แม้จะใช้ความอดทนพยายามอย่างมาก ในการทากาวปะติด
ปะต่อเศษแก้ว
แม้แก้วจะคืนรูปทรงเป็นแก้วใบเดิม แต่แก้วใบนั้นก็ไม่มีวันใส่น้ำได้อีก
มันจึงถึงเวลาแล้วจริงๆที่เราต้องยอมรับว่า ความรักควรสิ้นสุดลง
และถึงเวลาแล้วจริงๆที่เราต้องกล้วบอกเค้าตรงๆว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น