ผู้หญิงอย่างฉัน. . . คุณรับได้ไหม?
เธอชอบคนที่เรียบร้อย . . . อ่อนโยน
ใช้ชีวิตไม่โลดโผน . . . เรียบง่าย
แต่งตัวน่ารัก . . . ดูดี . . . มีสไตล์
โอ้ย! จะบ้าตา . . . ฉันไม่ใช่อย่างนั้นเลย
ฉันน่ะเหรอ . . . จะบอกให้
ชีวิตประจำวันวุ่นวายแค่ไหน . . . เธอน่าจะรู้
แต่งตัวเฉิ่ม . . . เฉิ่มก็พวกชุดเดิม . . . เดิมที่มีอยู่
ฉันไม่ใช่พวกลูกคุณหนู . . . จะให้แต่งตัวหรู . . . หรูได้ยังไง
ตรงกันข้ามทุกอย่าง . . . กับคำว่ากุลสตรี
กระโดกกระเดกอย่างนี้ . . . รับได้บ้างไหม
แถมยังงุ่มง่าม . . . ซุ่มซ่าม . . . อย่าบอกใคร
แต่ถ้ารักใคร . . . ก็หมดหัวใจไม่เสียดายเลย
ทุกๆ อย่าง แสนจะธรรมดา . . .
เพียงแต่ . . . อยากทำตัวให้มีคุณค่าอยู่เสมอ
ฉันเองก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เซอร์ . . . เซอร์
ที่ยังฝันว่าสักวันจะได้เจอ . . . กับคนที่รักจริง
หน้าตาไม่สวยสะดุดตา . . .
แต่ก็ไม่เคยมีมารยา . . . หลอกใครคนไหน
มีอยู่อีกอย่างหนึ่ง . . . ที่พิเศษ...ไม่เหมือนใคร
ถ้าฉันพูดว่ารักเมื่อไหร่ . . . ก็ไว้ใจได้แน่นอน
จะรับได้ไหม . . . ถ้าฉันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด
ไม่ใช่เลยสักกะนิด . . . อย่างที่เธอฝัน
ฉันเพียงเดินเข้ามาในความเหว่ว้าของคืนวัน
ไม่ใช่อย่างที่เธอฝัน . . . จะยังรักฉันอยู่อีกไหม
http://poem-verse.blogspot.com/ ที่มีนี้มีกลอน อีกเยอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น