วันอาทิตย์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2553

เพราะเขา... ไม่ใช่ของเรา!!

ยื้อยุดไว้ก็ได้มาแค่ความว่างเปล่า... จนใจหาย
เขาเห็นค่า... แค่ในเวลาที่รู้สึกเดียวดาย
ในยามที่เขาไร้... คนเคียงข้างกัน
ส่วนเราเป็นแค่คนคั่นเวลา
แค่คนที่เคยร่วมทางกันมาก็เท่านั้น
เขาไม่เคยจดจำความรู้สึกดีๆ ที่เคยแบ่งปัน
มีเพียงเราเท่านั้นที่โง่งม
ได้เวลาทวงหัวใจคืนมาเสียที
สิ้นสุดความทรงจำที่มีแต่ความสุขสม
จะลืมให้หมดใจ... ว่าเคยมีใครทำให้ตรอมตรม
จะคิดเสียว่า... เป็นแค่สายลมที่พัดผ่านไป
จะขอเป็นคนใหม่ที่แกร่งกล้า
จะเลิกมีน้ำตา... เลิกร้องไห้
จะยิ้มรับกับความเจ็บช้ำในหัวใจ
จะขอเป็นคนใหม่... ที่ไม่อ่อนแอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น