วันพฤหัสบดีที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

คุณเชื่อเรื่องของ พรหมลิขิต หรือเปล่า

คุณเชื่อเรื่องของ พรหมลิขิต หรือเปล่า



ตัวผมเองเชื่อเรื่องนี้แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง

มันอาจจะไม่ได้เป็นไปตามพรหมลิขิตซะทั้งหมด

เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นจากใจของเราเอง

โดยเฉพาะเรื่องของความรัก...ในความรู้สึก



ส่วนตัวของผมความรักคือ...

คำที่ให้ได้ทั้งความอบอุ่น และความทุกข์ใจในเวลาเดียวกัน

แต่ความทุกข์ที่เกิดจากความรัก มันเป็นทุกข์ที่ทุกคนเต็มใจ

จะให้มันเป็นไป...เป็นสิ่งที่ไม่อาจห้ามได้

หลายคนเชื่อว่าเวลาอาจจะเป็นตัวกำหนด

ทุกสิ่งทุกอย่างในความรู้สึก

แต่จริงๆ แล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้น

อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับเวลาเลย

บางอย่างอาจใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ได้

แต่กับบางคนความรู้สึกในเรื่องของความรัก

เวลาไม่อาจจะทำให้เปลี่ยนแปลงได้ แม้ว่านานแค่ไหน

ความรักที่เกิดขึ้นจากอารมณ์ชั่ววูบ

บางครั้งมันอาจจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น

อารมณ์ชั่ววูบนั้นอาจจะเป็นรักที่ยั่งยืนได้

มันขึ้นอยู่กับจิตใจของคน 2 คนที่รักกัน



จริงอยู่ที่ว่าคนเราถ้าจะรักกัน ต้องยอมรับกันและกันให้ได้

นั่นก็คือ จะต้องเป็นตัวของตัวเอง

แต่ผมไม่คิดเช่นนั้น...เพื่อคนที่ผมรักแล้ว

ผมยอมที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างได้เพื่อเธอ

เพราะการเปลี่ยนตัวเราเองบางทีมันก็ไม่ได้เป็นผลเสีย

มันอาจจะทำให้เราดีขึ้น หรืออาจจะแย่ลง . . .

แต่มันเป็นความต้องการของความรู้สึกในส่วนลึกที่สั่งออกมาจากหัวใจ



รักคือการให้ รัก...อาจจะไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง

แต่มันก็สามารถเปลี่ยนคนๆ หนึ่งไปได้อย่างแน่นอน

คุณเคยมีความรู้สึกเดียวกับผมบ้างไหม. . .

สักวันถ้าคุณเจอคนที่คุณรักเค้าแบบจริงจัง

คุณอาจจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้าก็ได้

วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ฉันได้เรียนรู้ว่า...

ฉันได้เรียนรู้ว่า..
บทความ รักๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ สติสัมปชัญญะนั่นเอง
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การฟังเพลงเบาๆ ในยามที่เราเศร้าโศกนั้น
ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณหาเงินได้มากขึ้นได้ แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้ เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตาย
ยามเมื่อท่านจากไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า… อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป มันอาจจะกลายเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อม
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การได้รักและถูกรักเป็นความรื่นรมย์อันยิ่งให่ที่สุดในโลก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณอาจรักใครบางคน ทั้งๆ ที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง นั่นคือความเมินเฉย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ความเอื้ออาทรนั้นสำคักว่าความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรูกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่นให้แก้ปัหาของฉันได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ
หรือ ใช้มันเป็นพลัง ทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากต้องการคำตอบที่ดี ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ระดับความมั่นใจในตัวเองของคนๆ หนึ่ง จะเป็นตัวบอกของระดับความสำเร็จของเขาด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… อาจจะมีใครที่รักคุณอย่างจริงจังอยู่ก็ได้ เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกให้คุณรู้ได้อย่างไร
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ในที่สุดแล้ว ผู้รับจะเป็นผู้แพ้ และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น ต้องการการฝึกฝน
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คนเราไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้ โดยไม่รู้จักการลงมือทำ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผย คือ อย่าหมดความกระตือรือร้นที่จะพบพาผู้คน
และสถานที่ใหม่ๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อยไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… สิ่งดีๆ นั้น มักจะเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การจากเพื่อนที่ใกล้ชิดที่สุดนั้น เป็นเรื่องยากกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้มาก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น ทำเมื่อไหร่ก็ไม่สาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้ หากปราศจากเพื่อน

ฉันได้เรียนรู้ว่า…
การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น
คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน

วันเสาร์ที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ฉันก็เป็นได้แค่ .. บางคน

ฉันก็เป็นได้แค่ .. บางคน

เข้าใจนะ . . ที่เธอจะไปในวันนี้
ก็รู้ดี .. อยู่ด้วยกันไม่ใช่เพราะรัก
เธอเพียงแค่อยากมี .. บางคน .. ใกล้ๆ
และค้นหา .. ใครสักคน .. ตัวจริง
อวยพรให้เธอโชคดี .. แม้น้ำตาจะท่วมใจ
คนสุดท้ายของเธอ .. คงไม่ใช่ฉัน
ฉันเป็นเพียงแค่ .. บางคน .. ที่เธอเดินผ่านมาเจอ
ยืนยันว่าไม่เคยเสียใจ .. ที่ได้เป็น "บางคน"
แค่ได้รัก .. ได้มีเธออยู่ข้างๆ .. ชั่วเวลาหนึ่ง
เท่านั้นก็คุ้มค่า .. สำหรับหัวใจฉัน
แค่ได้เป็น .. บางคน .. ที่รักเธอก็พอ

แต่ขอได้ไหม .. ก่อนจะไป
สัญญากับ .. บางคน .. คนนี้ที
วันไหน .. หากไม่มีใคร
กลับมาหา .. บางคน .. คนนี้ได้ไหม

รู้เอาไว้นะว่ายังมี .. บางคน .. รอเธอ
พร้อมทั้งหวังลึก-ลึก .. ว่า "บางคน"
.. จะได้เป็น "ใครคนนั้น" .. ของเธอ

วันพฤหัสบดีที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

จุดจบ . . . ของเธอและเขา

จุดจบ . . . ของเธอและเขา


ที่ผ่านมา . . มีหนึ่งชีวิต ที่เธอได้ทุ่มเทความรัก

ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้กับ “ผู้ชาย” คนหนึ่ง

โดยที่เธอไม่เคยคิดถึงตัวเองและผลกระทบที่ตามมา

เธอคิดเพียงแต่ว่า ณ วันนี้ขอแค่มีเขาก็เพียงพอแล้ว

ถึงแม้เขาคนนั้นจะ ดุด่า โหดร้าย ทุบตีแค่ไหน . .ก็ไม่เป็นไร

เธอก็ยอมรับมันได้ . . ขอเพียงมีเขาอยู่ใกล้ๆ ก็เป็นพอ

แต่แล้วมาวันหนึ่ง . . .

สิ่งที่เธอปรารถนา และหวังให้เขาอยู่คู่กาย . . มันก็ล่มสลายลง

เธอได้แต่คิดว่า . . .

ที่ความรัก ล่มเป็นเพราะเขาคนเดียวเท่านั้น

เขาแอบไปมีคนใหม่ โดยไม่สนใจเธอเลย. .

แต่ทั้งหมด ที่คบกันมา . . .

เธอไม่เคยคิดเลยว่า มันเป็นเพราะเธอด้วย

เธอเงี่เง่า ทำตัววุ่นวาย น่ารำคาญจนเกินไป

เขาพูดอะไรก็ไม่เคยฟัง . .

มันจึงมีจุดจบเช่นนี้

วันนี้ . . เธอได้แต่เฝ้ารอ สักวันเขาจะกลับมา

แต่ความหวังที่รอ ก็ไม่เห็นว่าเขาจะกลับมาสักที

ในตอนนี้ เธอก็ได้แต่นั่งคิดก็นึกเสียดาย ว่า . . .

"ฉันน่าจะทำตัวเฉยๆ บ้าง . . . เราจะได้คบกันอีก

บางครั้งฉันจะตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้

นั่นคงเป็นเพราะที่ผ่านมาฉันรักเธอมากมาย

และปัจจุบันฉันก็ยังคงรักเธออยู่นั่นเอง

ความจริงถ้าฉันรักเธอแล้ว . .

ฉันก็น่าจะให้อภัยเธอได้

แต่ วันนี้ ฉันมาคิดได้ก็สายไปเสียแล้ว

กับการที่เราจะกลับมารักกันได้อีกเหมือนเดิม. . . "

วันพุธที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

จากใจ . . . ให้ใครคนนั้น

จากใจ . . . ให้ใครคนนั้น
นี่แหละ . . . คนโง่

ที่รักเธออย่างโงหัวไม่ขึ้น

ทุ่มเท . . . ทุ่มใจ . . . ทุกวันคืน

ผลตอบแทนกลับขมขื่น . . . ปวดร้าวใจ

เธอมันคนฉลาด . . .ส่วนฉันก็ฉลาดน้อยไปหน่อยใช่ไหม

ฉันเห็นเธอมีค่า . . . แต่ค่าของฉัน เธอไม่มีเลยในจิตใจ

กว่าจะรู้ก็สายเกินไป . . . เกินกว่าจะดึงหัวใจกลับมาทัน

คนที่เธอรัก . . . คนนั้น

ปล่อยให้เธอเหงา . . . ในวันนี้

กี่ครั้งที่เธอร้องไห้ เขาไม่ไยดี

ความรักที่เธอมี . . . ก็เหมือนฉัน ที่ภักดีในหัวใจ

คนที่รักเธอ . . . คนนี้

เป็นได้แค่คนหวังดี . . . ใช่มั้ย

เธอไม่เคยเหลียวแล . . . แม้เสี้ยวใจ

แต่ฉันก็ยังรักเธอต่อไป . . .

แม้ต้องใช้กำลังใจอย่างหนัก

คนที่เธอรัก . . . กับคนที่รักเธอ

หากยังพลั้งเผลอ เลือกคนที่เธอรัก

เรื่องราวต่อไปคงเดาได้โดยประจักษ์

ร้องไห้เพราะคนที่เธอรัก . . . ซบบนตักคนที่รักเธอ

วันจันทร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

จะมีแค่ฉันหรือเปล่า

จะมีแค่ฉันหรือเปล่า
ที่เงียบเหงาอ้างว้างไม่มีใคร
มองหาคนเคียงข้างก็ไม่เห็นใคร
รู้สึกว่าทําไม....มันเหงาจัง
แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ
เพราะฉันก็ยังคือ " ฉัน "
มีความสุข...ยิ้มได้
โดยไม่ต้องมีใครมาผูกพัน
รู้สึกเพียงว่าสักวัน
" เขาคนนั้น " ก็ต้องมา

วันอาทิตย์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

นิยามแห่งรัก

นิยามแห่งรัก

ใน " นิยามแห่งรัก "
มีมากมายร้อยพันที่เราได้ขีดเขียน..รังสรรค์แต่งแต้ม..ขึ้นมา
ของคนโน้น....เป็นอย่างนี้
ของคนนี้....เป็นอย่างนั้น
" ความรัก "..คือ....
คือ อะไรก็ย่อมแล้วแต่เราอยากจะให้เป็น
" ความรัก "..ไม่มีเหตุผล....
เคยกันบ้างไหม..ที่รักใครสักคน..โดยที่ไม่รู้สาเหตุ..โดยที่ไม่เหตุผล
ก็..ฉันรักของฉัน..ยังไงก็จะรัก..ใครจะทำไม....
" ความรัก "..ทำให้ใครบางคนรู้สึกดี..อิ่มเอม..เต็มตื้น..สุขใจ....
มีความหวังกับร้อยความฝัน..ไม่เดียวดาย..ไม่อ้างว้าง....
แต่ " ความรัก "....
กลับทำให้ใครบางคนร้อนรุ่ม..กระวนกระวาย..สับสน..
เหมือนคนที่หาทางออกให้กับตัวเองไม่เจอ


บางคน..พอใจที่จะมี " ความรัก "..ขอได้แค่ " แอบรัก "
มีความสุขกับภาพพระจันทร์บนผืนน้ำที่สวยงาม
มีความสุขกับเงาหมอกควันลางๆที่ราวกับว่าจะเอื้อมมือคว้าจับได้
แต่ในความเป็นจริง..สิ่งเหล่านี้..เอื้อมมือคว้าเท่าไหร่ก็ไม่มีวันได้สัมผัส..ไม่มี....

บางคน..พอใจที่จะหยุด และ จบความสัมพันธ์แบบนี้
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อคนอีกคน หรือ เพื่อตัวเอง
ยอมที่จะ " เจ็บปวด "....
ยอมที่จะ " ร้าวรานใจ "....เพียงลำพัง
แต่ " ความรัก "..ใช่ว่าจะจบลง..หรือ..สิ้นไป
เพราะนี่....เป็นแค่การเริ่มต้นของ " การมีความรัก "
เป็นการเรียนรู้ที่จะก้าวไป....นี่เป็น " แรกก้าว "
เป็นการยอมรับสภาพ..บางอย่าง..สู่การ " ย่างก้าว "
นี่ใช่ไหม....บางเสี้ยวอณูของ " ความรัก "
ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก
คนเราไม่สามารถสั่งใจให้รู้สึก
อย่างนั้น อย่างนี้ กับใครได้
หากใจไม่รัก .. ก็ .. คือ .. ไม่รัก
และ .. หากใจรัก ..
ก็คงบอกความรู้สึกว่า ..
ไม่รัก .. ไม่ได้
ไม่มีคำว่า "ถูก" หรือ "ผิด"
ในเรื่องของความรัก
ความถูกผิด มันอยู่ที่ ..
เราซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของเรามากน้อยแค่ไหน